.jpg)
رستاخیز شقایق ها *
زمین با لاله خونین شد قیام نوبهاران است
نمای شاخساران را شکوه غنچه باران است
به بار ای ابر نیسانی که در گلگشت دشتستان
حضورحضرت گل را بسی چشم انتظاران است
نقاب غنچه ، ای گل ، باز کن از پرده بیرون آی
که بر دیدار سیمایت هزاران بی قراران است
گذرگاه گلستان را صدای پای نوروز است
و طاق صخره ها را چلچراغ لاله زاران است
همایون ماه میلاد شقایق های طناز است
نوای شادی بلبل سر سبز چناران است
به دامان چمن داغ شقایق های عاشق بین
نشان عشق در سیمای سرخ داغداران است
به چشم انداز گلشن بین نگاه شرقی نرگس
که سیمین ساق نسرین را سیه چشم خماران است
قناری را نوا بخشد وسوسن را زبان عشق
غزلهائی که در شب های شعر جویباران است
نگر در قاب نی زاران به عکس لخت نیلوفر
که در آ ئینه ی تالاب نیلین صد هزاران است
قیام باد بر پا شد ، نماز لاله ها آغاز
اذان نوبهاران در گلوی آبشاران است
بنفشه صف به صف در کوچه باغ سبز کوهستان
و زنبق خال کوب پوست سبز سبزه زاران است
و کوکب دختر رقاص مخمل پوش دشتستان
تو گوئی کولی چادر نشین جوکناران است
شهنشاه چمن تاج الملوک تاج بر سر شد
قناری ها غزل خوانان کاخ شهریاران است
خمارین چشم نرگس را به جشن باد وباران بین
که عریان ، رقص سوسن را نگاه میگساران است
هنر در اوج معیار است کو؟ نقاش این آثار
نمایشگاه بستان را چه زیبا شاهکاران است
ستیغ کوهساران با درفش لاله آذین شد
به لوح قله ها تمثال سرخ سربداران است
و میلاد شقایق های خونین چهر صحرا را
ترنم های شاد و دلنشین چشمه ساران است
و کوچ فوج درنا سیر اوجا اوج لک لک ها
سکوت آسمان ها را سرود رهسپاران است
هجوم شیره کش زنبور در گلزار مریم ها
به لب های عسل آلود نرم گلعذاران است
لب پروانه این رقاص مخمل بال دشتستان
لب بابونه ها را بوته بوته بوسه باران است
خزانی در بهار شعر «ادلی» کس نخواهد دید
بهار شعر او گل های باغ روزگاران است
******
***
میراسماعیل جباری نژاد
م - ادلی
چند دوبیتی زمستانی روی تصویر
میراسماعیل جباری نژاد
م -اُدلی
نمای شاخساران را شکوه غنچه باران است
به بار ای ابر نیسانی که در گلگشت دشتستان
حضورحضرت گل را بسی چشم انتظاران است
نقاب غنچه ، ای گل ، باز کن از پرده بیرون آی
که بر دیدار سیمایت هزاران بی قراران است
گذرگاه گلستان را صدای پای نوروز است
و طاق صخره ها را چلچراغ لاله زاران است
همایون ماه میلاد شقایق های طناز است
نوای شادی بلبل سر سبز چناران است
به دامان چمن داغ شقایق های عاشق بین
نشان عشق در سیمای سرخ داغداران است
به چشم انداز گلشن بین نگاه شرقی نرگس
که سیمین ساق نسرین را سیه چشم خماران است
قناری را نوا بخشد وسوسن را زبان عشق
غزلهائی که در شب های شعر جویباران است
نگر در قاب نی زاران به عکس لخت نیلوفر
که در آ ئینه ی تالاب نیلین صد هزاران است
قیام باد بر پا شد ، نماز لاله ها آغاز
اذان نوبهاران در گلوی آبشاران است
بنفشه صف به صف در کوچه باغ سبز کوهستان
و زنبق خال کوب پوست سبز سبزه زاران است
و کوکب دختر رقاص مخمل پوش دشتستان
تو گوئی کولی چادر نشین جوکناران است
شهنشاه چمن تاج الملوک تاج بر سر شد
قناری ها غزل خوانان کاخ شهریاران است
خمارین چشم نرگس را به جشن باد وباران بین
که عریان ، رقص سوسن را نگاه میگساران است
هنر در اوج معیار است کو؟ نقاش این آثار
نمایشگاه بستان را چه زیبا شاهکاران است
ستیغ کوهساران با درفش لاله آذین شد
به لوح قله ها تمثال سرخ سربداران است
و میلاد شقایق های خونین چهر صحرا را
ترنم های شاد و دلنشین چشمه ساران است
و کوچ فوج درنا سیر اوجا اوج لک لک ها
سکوت آسمان ها را سرود رهسپاران است
هجوم شیره کش زنبور در گلزار مریم ها
به لب های عسل آلود نرم گلعذاران است
لب پروانه این رقاص مخمل بال دشتستان
لب بابونه ها را بوته بوته بوسه باران است
خزانی در بهار شعر «ادلی» کس نخواهد دید
بهار شعر او گل های باغ روزگاران است
******
***
میراسماعیل جباری نژاد
م - ادلی
چند دوبیتی زمستانی روی تصویر
میراسماعیل جباری نژاد
م -اُدلی
