میراسماعیل جباری نژاد ، رنگین کمان جاودانه عشق

به شمس عالمتاب شعر و انـدیشه
شمس الدین محمد خواجه حافظ شیرازی

** رنـگـیـن کـما ن جاودانه ی عــشـق **

پرتو عـشـق دمـد از یـد بیـضا ئی تو
کهکشان روشن از این معجز موسائی تو

جوهر روح دمیدی به سراپای غـزل
مرده جان گیرد از آن نفـخه عـیسائی تو

جاری از نای زمان نغمه جان پرور تو
و از کران تا به کران شور خوش آوائی تو

دل عشاق مزین به گل شعر تو باد
کس نشد بی خبر از نـقـش دلآرائی تو

از افـق تا به افـق آ تش عـشقت چو کشید
آ سما ن شعـلـه گرفت از تب شیدائی تو

دست خورشید ز پستان تو می دوشد نور
زال دل قـد کشد از قـدرت عـنقا ئی تو

قـد سیان رقـص کنان بر سر افـلاک زنند
دُردی عـشق از آن ساغـر مینائی تو

صف به صف سوسن وگل خیمه کش دامن تو
بلبلا ن خـیره برآن طرح صف آرائی تو

خیزد از نا ی غـزل غـرش امواج گران
می کشد سر به فلک نعـره دریائی تو

ریزد آن کس که چـکـد شربت وشهد غـزلت
نـقل تحسین به سر ِ شعـر اهورائی تو

« اُدلی » شعـله کشم شعله کش مشعل عـشق
سر به پا نورم از آن شعشعه آ سائی تو

* ا ُ د لی = به معنی آتشین در زبان آذری
میراسماعیل جباری نژاد
م -ادلی

****