* ملکه ی زرین تاج عشق *
بلبل قدسی و از ، باغ خدا آمده ای
حنجره حنجره با شور و نوا آمده ای
جلوه گاه لب جوئی که به چشم دل من
کوهی از منظره در اوج صفا آمده ای
تو در آئینه دل عین پری زاد ی و بس
مگر از خطه فردوس خدا آمده ای ؟
من وضو گیرم از آن حوض نگاهت ، به نماز
که به هر رکعت آن قبله نما آمده ای
خاکدان را نبود چون تو گلی سیمین ساق
تو پری چهر من از عرش علا آمده ای
مرمرین ساق تو گیرم وسط حوض گلاب
گر چه بر باغ دلم لاله قبا آمده ای
سر و پای تو بـشُویم به زلال نم اشک
که به دیدار من ِ بی سر و پا آمده ای
در دلم عشق تو صد پل زده چون قوس قزح
گر چه بی « رنگ و ریا» نقش نما آمده ای
توئی آن سمفونی کوثر باغ ملکوت
ای که بر سوز دلم نغمه سرا آمده ای
بنشین بر سر بالین من ای جام شفا
که به زخم جگرم عین دوا آمده ای
مس دل گشته به اکسیر وفای تو طلا
وه که با جوهره ی عشق بقا آمده ای
من گدای ره عشقم ، و تو شاهنشه عشق
که به صد کوکبه بر کلبه ما آمده ای
کوکب شعشعه افشان فلک تاج تو باد
که تو با این همه زر پیش گدا آمده ای
دارم از دولت حسنت صله های زر عشق
وه چه پُر ، از صله و بذل و صلا آمده ای
سایه ی دولت عشق از سر ِ ادلی نفکن
ای که با شهپر خوش بال هما آمده ای
میراسماعیل جباری نژاد
م - ادلی
اکسیر = جوهری که ماهیت اجسام را دیگر گون می کند مثلا مس را طلا و جیوه را نقره سازد
صله = بخشش = انعام . جایزه
صلا = خواندن و دعوت کردن کسی برای طعام و یا هر برکتی و چیزی دیگر
قوس قزح = رنگین کمان
کوثر = چشمه ای در بهشت
کوکب = ستاره ( البته نام گلی هم هست )
کوکب شعشعه افشان فلک ( در بیت 13 کنایه از خورشید
کوکبه = شکوه - عظمت ( و نیز همراهانی که در پیشاپیش شاه در حرکت می شدند
رکعت = رکوع در نماز و هر قیامی در نماز
هما = مرغی که سایه اش بر هر بامی بیافتد سعادت و خوشبختی خواهد آورد
بلبل قدسی و از ، باغ خدا آمده ای
حنجره حنجره با شور و نوا آمده ای
جلوه گاه لب جوئی که به چشم دل من
کوهی از منظره در اوج صفا آمده ای
تو در آئینه دل عین پری زاد ی و بس
مگر از خطه فردوس خدا آمده ای ؟
من وضو گیرم از آن حوض نگاهت ، به نماز
که به هر رکعت آن قبله نما آمده ای
خاکدان را نبود چون تو گلی سیمین ساق
تو پری چهر من از عرش علا آمده ای
مرمرین ساق تو گیرم وسط حوض گلاب
گر چه بر باغ دلم لاله قبا آمده ای
سر و پای تو بـشُویم به زلال نم اشک
که به دیدار من ِ بی سر و پا آمده ای
در دلم عشق تو صد پل زده چون قوس قزح
گر چه بی « رنگ و ریا» نقش نما آمده ای
توئی آن سمفونی کوثر باغ ملکوت
ای که بر سوز دلم نغمه سرا آمده ای
بنشین بر سر بالین من ای جام شفا
که به زخم جگرم عین دوا آمده ای
مس دل گشته به اکسیر وفای تو طلا
وه که با جوهره ی عشق بقا آمده ای
من گدای ره عشقم ، و تو شاهنشه عشق
که به صد کوکبه بر کلبه ما آمده ای
کوکب شعشعه افشان فلک تاج تو باد
که تو با این همه زر پیش گدا آمده ای
دارم از دولت حسنت صله های زر عشق
وه چه پُر ، از صله و بذل و صلا آمده ای
سایه ی دولت عشق از سر ِ ادلی نفکن
ای که با شهپر خوش بال هما آمده ای
میراسماعیل جباری نژاد
م - ادلی
اکسیر = جوهری که ماهیت اجسام را دیگر گون می کند مثلا مس را طلا و جیوه را نقره سازد
صله = بخشش = انعام . جایزه
صلا = خواندن و دعوت کردن کسی برای طعام و یا هر برکتی و چیزی دیگر
قوس قزح = رنگین کمان
کوثر = چشمه ای در بهشت
کوکب = ستاره ( البته نام گلی هم هست )
کوکب شعشعه افشان فلک ( در بیت 13 کنایه از خورشید
کوکبه = شکوه - عظمت ( و نیز همراهانی که در پیشاپیش شاه در حرکت می شدند
رکعت = رکوع در نماز و هر قیامی در نماز
هما = مرغی که سایه اش بر هر بامی بیافتد سعادت و خوشبختی خواهد آورد
