میراسماعیل جباری نژاد ، طلایه دار آزادی

طلایه دا ر آزادی *

طلـوع فـجر چه شد در ديا ر آ زا دی
غـريق ورطه خون شد نگـا ر آزادی

بيا بيا به وطن ای بشا رت فـجـر
که در نگـا ر تو بينـم عــذ ا ر آزادی

بيا و وسعـت شب را ستا ره با را ن کن
درفـش نـور بـزن بـر منـا ر آزادی

بيا و نهضـت ما را طلايه داری کن
که مير قافله ای شهريا ر آزادی

بيا بيا بفـکـن ای تـجلـی ِ خـورشـيــــــد
قـبا ی قـيـری شب در شـرا ر آزادی

بـخـوا ن تـرا نه گل را به گوش ابــر قـيـا م
که آ ب خون طـلـبـد لا له زا ر آزادی

بـخـوا ن به يا د شقا يق سرود دلـکـش عـشق
گلی است خـفـته به خون در بـهـا ر آزادی

نسـيـم با غ بهـا ری شميـم سوسن وگل
به دشت سرخ شـقـا يـق هـَزا ر آزادی

سرود مهــر تـرا خـوا نم از کـتيـبـه نــور
تـو مـحـمـل ِ فـلـقـی ا عـتـبـا ر آزادی

حد يث عـشق تو باشد در اين خـرا ب آ باد
به لـوح سرخ زما ن زر نـگـا ر آزادی

ز لا ل زمـزم شعـر ی ميا ن دشت خيـا ل
عـصا ره ی سخـنـی با شـعـا ر ازادی

تو اوج شعـر و کلا می تـرانـه مـهـــری
سـتا ره سحری در مـد ا ر آزادی

سرود عـشق تو در اوج کـهـکشا ن پـيـچيد
خـروش سرخ تـو در کو هـسـا ر آزادی

ز نـکهت نـفـست عـطـر يا سمن جا ريـست
ز چـشـمـه ِ کرمت جـويبــا ر آزادی

سـمنـد سرکش خون بين ميان عـرصه مهـر
شـهـا متـی نگـر از تـکـســو ا ر آزادی

به شا خـسـا ر خيـا لـم نشـسـتـه بـلبل عـشـق
سرود خون بـشـنـو از هــَزا ر آ زادی

به گوش دل بـشنـو نـغـمه ها ی پـيـروزی
ز د لـنو ا ز نـوا ی سـه تـا ر آ زادی

خـجسته با د گل خـون به بوسـتا ن وطـن
در آ ن بهـا ر خـوش روز گا ر آ زا دی

به يمن گا م تو ريزم ز شاخـه شا خـه جا ن
سبـد سـبـد گل خون در بهـا ر آ زا دی

به بوسـتا ن وطن می رسد چـه خـوش (ادلی )
گل ِ خـجـسـته خـلـق از ديا ر آزا دی

ميراسماعيل جبـاری نژاد
م ـ ادلی
*****

—