در کنگره ی گل ها
عید آمد و پایان شد سرمای زمستا ن ها
آغوش چمن پر شد با غنچه خندان ها
چا ووشی تندر ها در پهنه دشتستان
پیچیده به کوهستان پژواک فراخوان ها
خیاط سحاب آمد در مخمل شبدر دوخت
با سوزن باران ها گلدوزی بستا ن ها
افکنده هیاهوئی در صحن فضای شهر
مرغان چنارا ن سر سبز خیا با ن ها
پیچیده به هر سوئی در کوچه وبرزن ها
خوش ، قهقه نا ودا ن ها با شر شر بارا ن ها
در صحن گل و ریحان بلبل به نوا آ مد
در پهن چمن پیچید آواز خوش الحا ن ها
شور دگری دارد با تاب وتبی از عشق
در صحن چمن زاران آوای غـزل خوان ها
در اوج هیاهو بین عشق به حراج است
در چلچله بازار این سرو خراما ن ها
در گنگره گل ها سوسن به کلام آ مد
ده رشته هنر دارند این گونه سخندان ها
تالا ر چمن بنگر نقا شی زنبق ها
چشم تر نرگس ها در حیرت وحیرا ن ها
هر شبنم نرگس را محصول محبت بین
چون بوسه پروانه بر سیب زنخدا ن ها
پیراهن میخک ها از ترمه و مخمل ها
چون چادر گل نقش دوشیزه خاقا ن ها
سیمای قرنفل بین در نقش ونگاری خوش
گوئی که بزک کرده خا تون سلیما ن ها
در طاقچه صخره صف بسته عروس گل
هم چون صف گلدا ن ها در منظر ایوا ن ها
در پهن چرا گا هان پیچیده به اوج کوه
آواز دلآ ویزی با هی هی چوپا ن ها
بازیگر بز بره در شیطنت و بازی
با صوت نی چو پا ن درشیب گل افشا ن ها
هر دره پر از گله هر گله پر از بره
پیش وپس هر گله سگهاست نگهبا ن ها
بر صورت رعنا ی خوش نقش ونگار گل
صورتگر چین ما نده انگشت به دندا ن ها
تا روی زلیخا ئی گل دیدم و سنبل ها
دل یوسف مصری شد در چاه زنخدا ن ها
در تخت بلور آب افتاده به چنگ باد
زلف تر سنبل ها ناموس نیستا ن ها
با حمله هر موجی بر خیمه نیلوفر
بر سا حل احسا سم افتاد چه توفا ن ها
داما د نگا هم شد همبستر نیلوفر
دل کار هوس دارد با این همه عریا ن ها
پیچیده چه خوش اینک در باد سحر خیزان
عطر خوش ودلچسب سکرآور ریحان ها
در بستر شبدر ها هم خوابی هد هد ها
بیداری ماه است و آن نور درخشا ن ها
در جشن گل وباران افتاده به دست باد
گیسوی بلند بید این زلف پریشا ن ها
آغوش چمن پر شد با جوجه بلدر چین
در سبز ترین شیب پر منظر داما ن ها
بس ، لاله عبا سی با شبنم الماسی
در سایه ی هر بیدی پیداست فراوان ها
آواز قناری ها با چنگ نسیم صبح
سا ق تر نسرین ها رقاصه میدا ن ها
نیلوفر صحرائی پیچیده چه خوش اینک
بر پیکره ی بید مجنو ن بیا با ن ها
در تخت چمن رسته صد تاج ملوک ناز
تاج سرشان خوش ، چون دیهیم سلیما ن ها
این تاج ملوک گل جا نا ن قناری ها
فرمانده صحرا ها خا تون گلستا ن ها
پرواز قطار قو در اوج بلند کوه
در هلهله و شادی آن رهسپا را ن ها
کوچ صف درنا ها این فوج مها جر ها
با خانه به دوشی ها در وصلت و هجرا ن ها
غوغا ی پرستو ها بر روی صنوبر ها
منقا ر به منقا ر ند این زوج هزارا ن ها
من عا شق سوسن ها مجنون قرنفل ها
با عشق گل افتادم در روضه رضوا ن ها
از جا م شقا یق ها گلبا ده زدم نوشین
سر مست بهارا نم در بعد خیا با ن ها
آیات چمن خوانم در مکتب فروردین
بر سبزه و گل بستم زنجیره ایما ن ها
این قاصدک خوش پر خضر من گمراه است
تا آب بقا نوشم از چشمه حیوا ن ها
با جا م شقا یق ها دردی کش بستا نم
پروانه صفت هستم قربانی جا نا ن ها
ادلی »گل گلزارم مشعل کش کوهستان
خونین رخ صحرا یم با دیده گریا ن ها
* میراسماعیل جباری نژاد
م - ادلی
***
عید آمد و پایان شد سرمای زمستا ن ها
آغوش چمن پر شد با غنچه خندان ها
چا ووشی تندر ها در پهنه دشتستان
پیچیده به کوهستان پژواک فراخوان ها
خیاط سحاب آمد در مخمل شبدر دوخت
با سوزن باران ها گلدوزی بستا ن ها
افکنده هیاهوئی در صحن فضای شهر
مرغان چنارا ن سر سبز خیا با ن ها
پیچیده به هر سوئی در کوچه وبرزن ها
خوش ، قهقه نا ودا ن ها با شر شر بارا ن ها
در صحن گل و ریحان بلبل به نوا آ مد
در پهن چمن پیچید آواز خوش الحا ن ها
شور دگری دارد با تاب وتبی از عشق
در صحن چمن زاران آوای غـزل خوان ها
در اوج هیاهو بین عشق به حراج است
در چلچله بازار این سرو خراما ن ها
در گنگره گل ها سوسن به کلام آ مد
ده رشته هنر دارند این گونه سخندان ها
تالا ر چمن بنگر نقا شی زنبق ها
چشم تر نرگس ها در حیرت وحیرا ن ها
هر شبنم نرگس را محصول محبت بین
چون بوسه پروانه بر سیب زنخدا ن ها
پیراهن میخک ها از ترمه و مخمل ها
چون چادر گل نقش دوشیزه خاقا ن ها
سیمای قرنفل بین در نقش ونگاری خوش
گوئی که بزک کرده خا تون سلیما ن ها
در طاقچه صخره صف بسته عروس گل
هم چون صف گلدا ن ها در منظر ایوا ن ها
در پهن چرا گا هان پیچیده به اوج کوه
آواز دلآ ویزی با هی هی چوپا ن ها
بازیگر بز بره در شیطنت و بازی
با صوت نی چو پا ن درشیب گل افشا ن ها
هر دره پر از گله هر گله پر از بره
پیش وپس هر گله سگهاست نگهبا ن ها
بر صورت رعنا ی خوش نقش ونگار گل
صورتگر چین ما نده انگشت به دندا ن ها
تا روی زلیخا ئی گل دیدم و سنبل ها
دل یوسف مصری شد در چاه زنخدا ن ها
در تخت بلور آب افتاده به چنگ باد
زلف تر سنبل ها ناموس نیستا ن ها
با حمله هر موجی بر خیمه نیلوفر
بر سا حل احسا سم افتاد چه توفا ن ها
داما د نگا هم شد همبستر نیلوفر
دل کار هوس دارد با این همه عریا ن ها
پیچیده چه خوش اینک در باد سحر خیزان
عطر خوش ودلچسب سکرآور ریحان ها
در بستر شبدر ها هم خوابی هد هد ها
بیداری ماه است و آن نور درخشا ن ها
در جشن گل وباران افتاده به دست باد
گیسوی بلند بید این زلف پریشا ن ها
آغوش چمن پر شد با جوجه بلدر چین
در سبز ترین شیب پر منظر داما ن ها
بس ، لاله عبا سی با شبنم الماسی
در سایه ی هر بیدی پیداست فراوان ها
آواز قناری ها با چنگ نسیم صبح
سا ق تر نسرین ها رقاصه میدا ن ها
نیلوفر صحرائی پیچیده چه خوش اینک
بر پیکره ی بید مجنو ن بیا با ن ها
در تخت چمن رسته صد تاج ملوک ناز
تاج سرشان خوش ، چون دیهیم سلیما ن ها
این تاج ملوک گل جا نا ن قناری ها
فرمانده صحرا ها خا تون گلستا ن ها
پرواز قطار قو در اوج بلند کوه
در هلهله و شادی آن رهسپا را ن ها
کوچ صف درنا ها این فوج مها جر ها
با خانه به دوشی ها در وصلت و هجرا ن ها
غوغا ی پرستو ها بر روی صنوبر ها
منقا ر به منقا ر ند این زوج هزارا ن ها
من عا شق سوسن ها مجنون قرنفل ها
با عشق گل افتادم در روضه رضوا ن ها
از جا م شقا یق ها گلبا ده زدم نوشین
سر مست بهارا نم در بعد خیا با ن ها
آیات چمن خوانم در مکتب فروردین
بر سبزه و گل بستم زنجیره ایما ن ها
این قاصدک خوش پر خضر من گمراه است
تا آب بقا نوشم از چشمه حیوا ن ها
با جا م شقا یق ها دردی کش بستا نم
پروانه صفت هستم قربانی جا نا ن ها
ادلی »گل گلزارم مشعل کش کوهستان
خونین رخ صحرا یم با دیده گریا ن ها
* میراسماعیل جباری نژاد
م - ادلی
***
